یک نمایشگاه جدید در موزه مهاجرت کانادا در هالیفاکس هرگز به ثمر نمی رسید اگر جی جی لی به طور تصادفی به یک گواهی مهاجرت صد ساله در هنگام تمیز کردن اتاق زیر شیروانی والدینش در روزهای ابتدایی همه گیری مبتلا نمی شد.

کشف تصادفی این سند که برای پدربزرگ پدری او پس از ورود او از چین به ویکتوریا در سال 1916 صادر شد، تقریباً همه چیزهایی را که لی که در هالیفاکس بزرگ شده بود اما اکنون در تورنتو زندگی می‌کند، به هم ریخت و فکر می‌کرد از تاریخچه مهاجرت خانواده‌اش اطلاع دارد.

همانطور که معلوم شد، لی آنطور که قبلا فکر می کرد یک مهاجر نسل دوم نبود.

او به زودی متوجه شد که پدربزرگش نیز در کانادا زندگی می کرده است، جایی که او قبل از بازگشت به چین در راه آهن کار می کرده است.

لی در مصاحبه ای با او گفت: «من هیچ ایده ای نداشتم اطلاعات صبح نوا اسکوشیا. این باعث شد که بفهمم خانواده‌ام چهار نسل در کانادا بوده‌اند.»

از آنجایی که او مصنوعات بیشتری را در خانه پدر و مادرش یافت که تاریخچه خانواده‌اش را مستند می‌کرد، که در سال 2020 در حال پاکسازی آنها بود، لی تصمیم گرفت روی پروژه‌ای کار کند که آنها را در کنار هنر اصلی خودش بکار می‌برد.

نتیجه شامل رسیدهای لباسشویی که پدربزرگش در هالیفاکس کار می کرد، نمودارهای مهندسی از پدرش، یک فرهنگ لغت چینی-کانادایی از سال 1921، و نقاشی های زغال چوب، فیلم های متحرک و کلاژهای دیجیتال ساخته شده توسط لی است.

در دیروز من اکنون تا 23 جولای در موزه مهاجرت کانادا در اسکله 21 به نمایش گذاشته می شود.

او گفت: «نکته عجیب این نمایش این است که احساس می‌کنم پدربزرگم که هرگز ندیدم یا پدربزرگم به نوعی مرا به گفتن این داستان سوق می‌دهند.

لی تشخیص می دهد که داستان مهاجرت خانواده اش با بسیاری از مهاجران چینی دیگر به کانادا مرتبط است.

اگرچه پدربزرگش در سال 1916 وارد کانادا شد، اما پس از جمع‌آوری پول برای پرداخت مالیات بر سر چین – قانونی که اکنون تبعیض‌آمیز و نژادپرستانه است – تا پایان دهه 1940 بود که پدر و مادربزرگش قادر به پرداخت آن بودند. برای پیوستن به او

قانون محرومیت چین که تقریباً همه مهاجران چینی را ممنوع می کرد در سال 1923 تصویب شد. این قانون تا پس از جنگ جهانی دوم ادامه داشت.

این کار حتی با از دست دادن مادرش که در سال 2022 درگذشت و سلامت پدرش که 92 سال سن دارد و آلزایمر دارد مبارزه می کند، حیاتی تر شده است.

تشخیص مرگ و میر آن‌ها، لی را مجبور می‌کند به تمام آنچه که برای والدینش و کسانی که قبل از آنها آمده‌اند، فکر کند تا به کانادا مهاجرت کنند و در اینجا زندگی کنند.

پدربزرگش مالک شست و شوی چارلی واه، یکی از مکان های دیدنی هالیفاکس بود، و پدرش یک مهندس و یکی از صاحبان اصلی رستوران محله چینی ها در بزرگراه بدفورد بود.

او 92 ساله است، در پایان عمرش، و من فقط فکر می کنم [about] چه سفر باورنکردنی ای باید بوده باشد که یک پسر 18 ساله از دهکده ای کوچک در چین بودم، تا اینجا را بگذرانم، به مدرسه بروم، خانواده ای بزرگ کنم، کسب و کار راه اندازی کنم.

“این باورنکردنی است. من واقعا او را تحسین می کنم.”