بر اساس نتایج اولیه یک بررسی مالکیت ملی از دارندگان مجوز ماهیگیری تجاری، ناوگان ماهیگیری اقیانوس اطلس تقریباً به طور کامل در دست کاناداست و کمتر از دو درصد آنها “به نوعی مشارکت خارجی” دارند.
این اطلاعات هفته گذشته در یک کمیته پارلمانی برای بررسی مالکیت خارجی و تمرکز شرکت ها در سهمیه و مجوزهای ماهیگیری در کانادا فاش شد.
جلسات دادرسی روز دوشنبه از سر گرفته می شود.
شیلات و اقیانوس ها به 2500 دارنده مجوز تجاری در هر سه سواحل برای تکمیل بررسی دقیق مالکیت نیاز دارند.
این بخشی از تعهد دولت فدرال در سال 2021 برای بررسی بیشتر در مورد اینکه چه کسی مجوزهای برداشت محصولات دریایی به ارزش 4.6 میلیارد دلار را سالانه در کانادا کنترل می کند و از آنها سود می برد، بود.
حسابداران پزشکی قانونی فدرال پاسخ ها را در ماه دسامبر تجزیه و تحلیل کردند.
افراد و شرکت های کانادایی 98 درصد مجوزها را دارند
مارک وادل، مدیر کل سیاست شیلات DFO هفته گذشته به نمایندگان مجلس گفت: “ما نتایج اولیه برای آتلانتیک کانادا داریم.”
در آتلانتیک کانادا، بررسی اجباری برای همه دارندگان مجوز ماهیگیری تجاری در ناوگان دریایی، میانی و به اصطلاح معاف ارسال شد – همه آنهایی که به عنوان اپراتورهای مالک ساحل طبقه بندی نشده اند.
وادل گفت: «بر اساس یافتههای نظرسنجی، 98 درصد مجوزهای آتلانتیک … در اختیار افراد یا شرکتهای کانادایی است. “کمتر از 2 درصد در اختیار نهادهای خارجی است.”
DFO میگوید کمتر از دو درصد از ناوگان اقیانوس اطلس، کبک و قطب شمال مورد بررسی قرار گرفتند که «درجاتی از دخالت خارجی» داشتند.
دخالت خارجی می تواند شامل مالکیت مستقیم یا غیرمستقیم بر دارنده مجوز، بدهی به وام دهندگان خارجی، افراد خارجی در سمت های اجرایی و مرتبط بودن با منافع خارجی در صنعت ماهیگیری باشد.
وادل گفت 83 درصد از شرکت های آتلانتیک که یک بررسی را تکمیل کرده اند، مجموعاً 90 درصد مجوزها را تشکیل می دهند.
DFO می گوید در حال بررسی اقدامات اجرایی برای دارندگان مجوز است که پاسخ نداده اند.
وادل گفت که نتایج جمع آوری شده، از جمله نتایج مربوط به ساحل غربی، در بهار امسال برای عموم منتشر خواهد شد.
دولت فدرال از دارندگان مجوز برداشت میخواهد که اکثراً متعلق به کانادا باشند.
در نوا اسکوشیا، که در تولید غذاهای دریایی در تمام استان ها پیشرو است، هیچ الزام کانادایی برای مالکیت گیاهان دریایی خشکی وجود ندارد.
دولت استان برای خریداران و فرآوریکنندگان مجوز صادر میکند.
این نیاز به خریداران ماهی و پردازشگرهای ماهی دارد که مشاغلی داشته باشند که در نوا اسکوشیا ثبت شده باشند.
ماهیگیران ساحلی از شهادت می ترسند
نمایندگان مجلس همچنین به دنبال کنترل شرکتی بر ماهیگیری ساحلی هستند.
در آتلانتیک کانادا و کبک، دفاع اصلی در برابر شرکتسازی، سیاست «مالک – اپراتور» است که در مقررات تنظیم شده است.
10000 مالک-اپراتور داخلی در منطقه وجود دارد. آنها قرار است کنترل داشته باشند و ذینفع اصلی یک مجوز باشند.
از اکتبر 2022 تا مارس، DFO به 55 مالک-اپراتور دستور داد تا کسب و کار خود را بازسازی کنند تا با شرایط مجوز مطابقت داشته باشند.
جنیفر مونی، مدیر صدور مجوز DFO، آن را تا حد زیادی به قراردادهای وام نسبت می دهد که ماهیگیران را در اختیار پردازشگرها و سایر موسسات غیر مالی قرار می داد.
مونی به کمیته گفت: «قراردادهای وام ممکن است نیاز به تعدیل یا تغییر داشته باشند تا دارای بندهای خروج باشند. ما به دنبال این هستیم که ببینیم این قراردادهای وام در حال پرداخت شدن هستند.»
کلیفورد اسمال، منتقد محافظه کار شیلات، گفت که گرفتن شهادت ماهیگیران در مورد وضعیت غیرممکن است.
او گفت: ترس بزرگی وجود دارد.
ما نمیتوانستیم برداشتکنندگانی را که بخواهند در مورد این نوع چیزها صحبت کنند، تهیه کنیم، حتی در جلسات دوربین که آنها شناسایی نمیشوند. ترس آنقدر زیاد بود که به بخش فرآوری باز میگردد.»
نیل دیویس، مدیر منطقه ای شعبه مدیریت شیلات منطقه اقیانوس آرام، به نمایندگان مجلس گفت که این وزارت در حال ایجاد یک ثبت عمومی است که در آن معاملات مجوز و سهمیه در دسترس خواهد بود.
ناوگان در اقیانوس اطلس کانادا در سال 2021 غذاهای دریایی به ارزش 4.2 میلیارد دلار با 38500 نفر شاغل در بخش برداشت فرود آوردند. فرود در اقیانوس آرام 410 میلیون دلار با 4500 شاغل ماهیگیری ارزش داشت.