مریک اکمل سال گذشته در نیوبرانزویک در حال تعطیلات بود که صاحب B&B از او پرسید خانه او کجاست.

اکمل هفت سال پیش از ترکیه به جزیره پرنس ادوارد نقل مکان کرده بود، بنابراین پاسخ آسان بود. او گفت: “PEI”.

صاحب B&B گیج به نظر می رسید. اکمل فکر کرد شاید او درباره PEI نشنیده بود. بنابراین او توضیح داد. “جزیره پرنس ادوارد… شارلوت تاون.”

چیزی که آن زن واقعاً می خواست بداند این بود که اکمل «اصالتاً» اهل کجاست. اکمل به یاد می آورد: «من مثل «اوه، خوب» هستم. “اما این واقعاً برای من مکاشفه بود. خانه برای من PEI است.”

اکمل این داستان را طی رویدادی روز شنبه در شارلوت تاون به نام «ما مقید به کانادا هستیم: داستان‌های ساختن یک زندگی جدید در کانادا» گفت.

تقریباً مانند یادگیری همه چیز از صفر است زیرا همه چیز متفاوت است.– مریک اکمل

توسط انجمن خدمات مهاجرت و پناهندگی PEI به عنوان راهی برای دیگران برای درک چالش ها و پاداش ها در طول سفر مهاجرت ارائه شد.

اکمل گفت ترک کشورت سخت است، اما مهاجرت به کانادا برای او ارزشش را داشت. ترکیه در آن زمان دچار هرج و مرج سیاسی و اقتصادی بود و او می خواست در مکانی با ثبات تر و راحت تر زندگی کند.

این به معنای پشت سر گذاشتن دوستان و خانواده اش بود.

“البته در ابتدا، هیجان انگیز و در عین حال ترسناک بود. تقریباً مانند یادگیری همه چیز از ابتدا است زیرا همه چیز متفاوت است – قوانین متفاوت است، جامعه متفاوت است، نحوه انجام کارها متفاوت است. و من. در 41 سالگی به اینجا آمدم، بنابراین فکر می‌کردم چیزهایی را در زندگی می‌دانم، اما باید همه آن‌ها را دوباره یاد می‌گرفتم.”

دیگران آن احساسات را تکرار کردند.

نایانا سونیلا داستان خود را درباره آمدن به شارلوت تاون هشت ماه پیش برای گرفتن مدرک کارشناسی ارشد خود در زمینه آموزش در UPEI به اشتراک گذاشت. شوهر و فرزند خردسال او در هند ماندند، اما امیدوار است تا پایان سال اینجا باشند.

سونیلا در مورد تفاوت های زیادی بین این دو مکان صحبت کرد – به ویژه جمعیت.

وقتی برای شغلی درخواست می کنید، ممکن است 10000 نفر دیگر با شما رقابت کنند. او گفت که پس از آن کارفرما می تواند با مذاکره برای دستمزد کمتر از کارگران تحصیل کرده استثمار کند.

جشنواره ها و گردهمایی ها در هند بزرگتر است. در مراسم عروسی او که طی چند روز در سال 2018 جشن گرفته شد، 3000 نفر حضور داشتند.

“صلح و سیب زمینی”

او گفت که خیابان ها در هند آنقدر شلوغ است که گاهی اوقات جایی در پیاده روها وجود ندارد. او در مورد اولین بار ورود به شارلوت تاون و دیدن «چراغ‌های شهر» و رفتن به مرکز خرید یکشنبه شب و رفتن به مرکز خرید در حالی که آن را بسته بود، صحبت کرد، جمعیت را به خنده انداخت.

اما چند شباهت وجود دارد که Sunila از آنها استقبال می کند. او گفت که هر دو هند و PEI متنوع و استقبال کننده هستند.

او هر روز از دیدن چهره‌های مشابه در جامعه‌ی فشرده‌اش لذت می‌برد.

“حتی رانندگان اتوبوس، ما آنها را چندین بار در روز می بینیم. این واقعاً چیز خوبی است… من PEI را دوست دارم به این معنا که به من آرامش زیادی می دهد. آرامش در سرزمین صلح و سیب زمینی.”