محله‌های چینی‌ها در سراسر آمریکای شمالی فقط ظاهری مشابه ندارند، بلکه با تهدیدات وجودی مشابه و نبردهایی شبیه به دیوید در مقابل جالوت برای بقا نیز روبرو هستند.
چه ساکنان محله چینی‌های نیویورک در اعتراض به یک زندان بزرگ پیشنهادی در جامعه خود باشند، چه مهاجران چینی مونترال که برای نجات ساختمان‌های میراثی می‌جنگند یا برای زنده نگه داشتن رستوران‌های خانوادگی در طول کووید-۱۹ تلاش می‌کنند، این موضوعات رایج موتیفی تکرارشونده از مستند کارن چو است. مبارزه بزرگ در محله چینی های کوچک.”
چو، نسل پنجم چینی کانادایی که ریشه در محله‌های چینی مونترال و ونکوور دارد، نشان می‌دهد که چگونه این بخش‌های شهری فرهنگ چینی در سرتاسر آمریکای شمالی با فشارهای مشابهی از سوی اصیل‌سازی مواجه هستند.
چو در مصاحبه‌ای گفت که این محله‌ها به دلیل قدمت و نزدیکی به مرکز شهر، و همچنین به دلیل آنچه که او «تقاطع نژادپرستی و برنامه‌ریزی شهری» می‌خواند، اهداف اصلی برای توسعه مجدد هستند.
او گفت که پروژه های نوسازی شهری به طور نامتناسبی در جوامع نژادی یا مهاجر قرار دارند.
او گفت: «بارها و بارها، هر کجا که محله چینی باشد، این محله‌ها محله‌هایی هستند که آزادراه‌ها از میان آنها عبور می‌کنند، ریل‌های برق و استادیوم‌ها روی آنها می‌افتند، زندان‌ها در آنها قرار می‌گیرند».
“[These are] اولویت‌ها یا انتخاب‌هایی که شهر انجام می‌دهد که چه کسی می‌تواند بماند و چه کسی آواره می‌شود.»
حفاظت از محله چینی مونترال
زادگاه چو، مونترال، نقطه کانونی مستند است، که به گفته او بخشی از برنامه اولیه او نبود.
او مدت‌ها نگران رشد برج‌های آپارتمانی لوکس در اطراف دروازه‌های محله چینی‌های مونترال بود، اما تصور اولیه او تمرکز بر محله‌های بزرگ‌تر چینی‌ها در این قاره، در مکان‌هایی مانند ونکوور و نیویورک بود.
این در سال 2021 تغییر کرد، زمانی که اخباری مبنی بر خرید ساختمان‌هایی در یکی از تاریخی‌ترین بلوک‌های محله چینی مونترال – از جمله ساختمان Wings، به‌خاطر کارخانه نودل‌سازی که مدت‌ها در آنجا کار می‌کرد، نامگذاری شد، منتشر شد.
او گفت: “ساختمان نودل Wings خریداری شد و من واقعاً روزهای سختی را سپری کردم.” من نمی‌توانستم با این ایده که می‌خواهم از پاک شدن محله چینی‌ام فیلم بگیرم، کنار بیایم.»
چو یکی از اعضای کارگروه محله چینی مونترال بود که در پاسخ به فشارهای توسعه تشکیل شد.
در اوایل سال 2022، زمانی که استان اعلامیه‌ای رسمی مبنی بر اعطای وضعیت میراث به «هسته نهادی» محله چینی‌ها و همچنین به دو تا از معروف‌ترین ساختمان‌های آن، از جمله کارخانه وینگز، امضا کرد، فعالان در نبرد مهمی پیروز شدند. این وضعیت ساختمان ها را از تخریب یا تغییر قابل توجه بدون مجوز محافظت می کند.
او گفت که این اقدام اولین گام خوبی برای محافظت از آنچه از محله چینی مونترال باقی مانده بود است، که به گفته او “یک پروژه کاندو” تا پاک شدن کامل پس از دهه‌ها پروژه‌های بازسازی شهری که قبلاً منجر به تخریب هر ساختمانی شده بود که خانواده‌اش در آنجا بودند، فاصله داشت. تا به حال زندگی یا کار کرده است.
با این حال، فیلم چو به وضوح نشان می دهد که نجات محله های چینی چیزی بیش از حفظ ساختمان ها یا نمای آنهاست.
“شکستن نمای توریستی”
بیشتر مستند او زندگی روزمره ساکنان محله چینی ها را در مکان هایی مانند مونترال، ونکوور و نیویورک نشان می دهد: صاحبان مشاغل در حال تهیه غذا برای فروش، جوانانی که رقص اژدها را تمرین می کنند، سالمندانی که در پارک ها جمع می شوند.
او گفت که می‌خواهد نشان دهد که محله‌های چینی تنها مکان‌هایی نیستند که سوغاتی و دیم سام به گردشگران می‌فروشند، بلکه فضاهای اجتماعی، فعالیت‌ها و فرهنگ مهمی را برای مردمی که در آنجا زندگی می‌کنند فراهم می‌کنند.
او گفت که به همان اندازه مهم شکستن “نمای توریستی” و روایت داستان از دیدگاه ساکنان بود. “من بسیاری از مشاغل بین نسلی را دنبال می کنم، افرادی که برای مدت طولانی در آنجا بوده اند، اما به جای اینکه ما به عنوان گردشگر از ویترین مغازه نگاه کنیم، مثل این است که آنها در واقع از درون به بیرون نگاه می کنند تا تغییرات محله خود را ببینند. “
تور سینمایی چو او را در سراسر آمریکای شمالی با توقف در مونترال، ونکوور، وینیپگ و لس آنجلس برده است. توقف ها شامل نمایش در مرکز چند فرهنگی محله چینی ادمونتون در روز یکشنبه و در سینمای هات داکس در تورنتو در 30 مه است. این مستند همچنین برای پخش از TVO و Radio-Canada برنامه ریزی شده است.
او گفت که بیشتر نمایش‌های او در محله‌های چینی برگزار می‌شود، جایی که او این فرصت را داشته تا با رهبران جامعه درباره تلاش‌هایشان برای حفظ مناطقشان صحبت کند. او گفت که پاسخ او را امیدوار کرده است.
او گفت: “یک سنت 150 ساله مقاومت در آن محله ها وجود دارد و من آن را از نزدیک دیدم.” دیدن آن “جیب های مقاومت” او را به یاد قدرت درون آن جوامع می اندازد، علیرغم احتمالاتی که در برابر آنها وجود دارد.
او گفت: «محله چینی ها واقعاً مانند این نوع علف است که در سیمان رشد می کند. می دانید، قرار نیست آنجا باشد، اما در حال رونق است.
