بخش اوترمونت مونترال توزیع یک بروشور را متوقف کرده است که نشان می‌دهد داشتن فرزندان کمتر یکی از راه‌های مبارزه با تغییرات آب و هوایی است.

این اعلامیه که باعث ناراحتی برخی از ساکنان شد، یک مشاوره عمومی در مورد طرح تغییرات آب و هوای منطقه را که یکشنبه برگزار شد، تبلیغ کرد.

این یک نمودار میله ای را در صفحه اول خود نشان می دهد که نشان می دهد مؤثرترین روشی که یک فرد می تواند با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند، داشتن یک فرزند کمتر است – قبل از انجام یک پرواز کمتر از اقیانوس اطلس در سال و زندگی بدون ماشین.

سارا دورنر یکی از 9000 نفر از ساکنان اوترمونت بود که این بروشور را قبل از توقف توزیع آن در چهارشنبه گذشته دریافت کردند.

“وقتی پیشنهاد می کنید که یک فرزند کمتر در هر خانواده داشته باشید، [well] دورنر می‌گوید کدام یک از بچه‌های من زیاد است؟» «این مناسب نیست که تغییرات آب و هوایی را با جمعیت مرتبط کنیم… این می‌تواند منجر به تبعیض شود».

شهردار بخش می‌گوید: «گراف از شکاف‌ها عبور کرد».

شهردار اوترمونت، لورن دسبوا اصرار دارد که نمودار اشتباه بوده است. او می گوید که بازنگری نشده و “از شکاف ها خارج شده است.”

او گفت: من به شدت ناراحت بودم. «داشتن فرزند یک انتخاب فردی است [and] این گزینه هرگز در داخل شهر مورد بحث قرار نگرفت.”

دسبوا می‌گوید که بخشداری در حال بررسی روند انتشار اطلاعات برای عموم است تا مطمئن شود این نوع اشتباهات دیگر تکرار نمی‌شوند.

اگرچه دورنر از شنیدن عذرخواهی شهردار خوشحال است، اما دورنر می‌گوید که نگران تأثیر پیام این آگهی بر سایر اعضای جامعه است.

اگرچه جمعیت ناحیه 1.4 درصد از کل جمعیت مونترال را تشکیل می دهد، طبق برنامه توسعه اوترمونت بیش از هر منطقه دیگری خانه کودکان زیر 14 سال است.

دورنر می‌گوید: «ما برای آینده به فرزندانمان نگاه می‌کنیم و بنابراین پیشنهاد یک فرزند کمتر رویکردی نیست که باید در پیش بگیریم.»

کریس بارینگتون لی موافق است. او دانشیار موسسه بهداشت و سیاست اجتماعی دانشگاه مک گیل و دانشکده محیط زیست بیلر است.

او می‌گوید مقایسه تأثیر تأخیر بچه‌دار شدن در آینده با تأثیر فوری دیگر انتخاب‌های سبک زندگی که امروز می‌تواند بر ردپای کربن یک فرد داشته باشد، مفید نیست.

او می گوید: بچه دار نشدن تاثیر زیادی ندارد. “تو فقط یک نفر هستی یا فقط یک بچه.”

بازنگری در نحوه تفکر و صحبت درباره آینده

Barrington-Leigh می‌گوید که به هر حال تاکید بیش از حد بر نقش افراد در مبارزه با تغییرات آب و هوایی را دوست ندارد و می‌گوید که بار مسئولیت و احساس گناه را از دوش بازیگران بزرگ‌تری مانند شرکت‌های سوخت فسیلی دور می‌کند. به نظر او، مهم نیست که یک فرد چگونه زندگی می کند، تأثیر زیادی بر آب و هوا نخواهد داشت.

او می‌گوید: «راه‌حل‌های مشکلات اقدام جمعی از طریق قانون‌گذاری است، از طریق تغییر قوانین و تغییر انگیزه‌ها، نه از طریق سرزنش مردم به احساس گناه.

به عنوان یک پروفسور، Barrington-Leigh می‌گوید که از نزدیک می‌داند که اضطراب محیط‌زیست در بین جوانان تا چه حد گسترده است. او می گوید که نگاه مثبت به آینده برای ایجاد راه حل بسیار مهم است.

او می گوید: «مردم دفاعی تر، بسته تر، خلاق تر می شوند. اینها دقیقاً برعکس نوع تفکری هستند که ما در حال حاضر برای حل یک مشکل اقدام جمعی به آن نیاز داریم.”

دورنر و دسبوا هر دو می گویند که امیدوارند رایزنی عمومی روز یکشنبه علیرغم جنجال بروشور این گفتگوها را در منطقه اوترمونت تحریک کند.

دورنر می‌گوید: «ما باید دریابیم که این مسیرها چه می‌تواند باشد، جایی که می‌توانیم دور هم جمع شویم و انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهیم و جامعه قابل زندگی‌تری داشته باشیم و غیره».