“من به مربیم ثابت کردم که می توانم گل بزنم. حالا باید به او ثابت کنم که می توانم بجنگم.”

این چیزی است که در 15 آگوست 1987، زمانی که دین برگرون 17 ساله بود، در سرش می گذشت.

این نوجوان قرار بود فصل دوم خود را در لیگ برتر هاکی جوانان کبک (QMJHL) آغاز کند. Cataractes de Shawinigan کمپ تمرینی خود را برگزار می کرد و هر کسی ممکن بود بریده شود.

در حین درگیری، برگرون چشمان خود را با بازیکن حریف قفل کرد.

او به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «ما به یکدیگر نگاه کردیم و می‌دانستیم که باید چه کار کنیم، بنابراین دستکش‌ها را رها کردیم.

“این آخرین باری بود که اسکیت پوشیدم و آخرین باری بود که می توانستم راه بروم.”

قانون جدید جنگیدن را ممنوع می کند

برگرون داستان خود را پس از رای صاحبان QMJHL به اشتراک گذاشت.

آنها موافقت کرده‌اند که یک قانون جدید را به کتاب قوانین خود اضافه کنند “که مشخص می‌کند مبارزه سیاه و سفید در لیگ ما ممنوع است.”

برگرون می گوید انتظار می رود این ممنوعیت در ژوئن و قبل از فصل 2023-24 اعمال شود – حرکت خوبی است.

او گفت: “به عنوان یک بزرگسال، به عنوان مالک، به عنوان مربی، به عنوان مدیر، ما باید از بازیکنان جوان خود محافظت کنیم.”

پس از آن مبارزه در کمپ آموزشی تقریباً 36 سال پیش، برگرون به بیمارستان منتقل شد و به او گفتند که نخاعش قطع شده است.

او گفت: “همه واقعیت تغییر کرد. من دیگر بازیکن هاکی نبودم.”

من آن بیچاره ای بودم که تصادف کرد و تا آخر عمر روی ویلچر می ماند.»

برگرون به یک مسابقه‌دهنده ویلچر مشهور تبدیل شد – در مجموع 10 مدال در پارالمپیک به دست آورد، اما هاکی اولین عشق او بود.

او گفت: «پس از سال‌ها، اکنون عواقب دعواها را می‌دانیم.

شاید به بدی من نباشد، با ویلچر تمام کردن، اما من تقریباً مطمئن هستم که بازیکنان زیادی هستند که این لیگ را پشت سر گذاشته‌اند که هنوز از نظر روحی یا جسمی بر اثر این دعواها آسیب دیده‌اند.»

بازیکنان جوان “در محافظت از خود مهارت ندارند”

بلین هوشیزاکی روزهای خود را در آزمایشگاهی در دانشگاه اتاوا می گذراند و به بررسی رابطه بین ضربه در طول مسابقات ورزشی و آسیب مغزی می پردازد.

در هاکی، بیش از یک راه برای دریافت تماس با سر وجود دارد: افتادن و ضربه زدن به آن روی یخ، ضربه زدن توسط جن و دعوا.

هوشیزاکی گفت: «چالش واقعی در مورد مبارزه این است که شما دچار ضربه‌های مکرر سر خواهید شد.

او خاطرنشان می کند، از آنجایی که 16 تا 20 سال، بازیکنان هاکی جوان در معرض خطر بیشتری هستند.

هوشیزاکی گفت: “یکی، آنها هنوز مهارت زیادی ندارند زیرا تازه بازی هاکی را یاد می گیرند، بنابراین در محافظت از خود مهارت کافی ندارند.”

اما این بزرگترین نگرانی او نیست.

“[Head trauma] هوشیزاکی گفت که واقعاً در توانایی آنها برای یادگیری تحصیلی تداخل دارد و بر وضعیت عاطفی آنها تأثیر می گذارد، چیزهایی که پسران نوجوان در ابتدا در آنها مهارت خاصی ندارند.

بنابراین وقتی آسیب را به تصویر اضافه می کنید، چالش برانگیزتر می شود.”

ممنوعیت مبارزه “این افراد را نجات نمی دهد”

همه با حکم جدید موافق نیستند.

ژرژ لاراک که هم در Q و هم در NHL بازی می‌کرد و به عنوان یک مجری در نظر گرفته می‌شد، گفت: «من همیشه از جنگ دفاع می‌کنم، زیرا این کاری است که برای امرار معاش انجام می‌دهم.

اگر دعوا در هاکی نوجوانان وجود نداشت، شاید در NHL بازی نمی کردم.

اما لاراک، مانند دیگرانی که از جنگ دفاع می کنند، خاطرنشان می کند که او از خشونت یا نزاع های همه جانبه دفاع نمی کند. با این حال، او می گوید که جنگیدن نقش دارد.

او گفت: «خارج کردن مبارزه از بازی این بچه ها را از ضربه مغزی نجات نمی دهد. “آنچه قرار است اتفاق بیفتد، عکس های ارزان تر است.”

رایلی کوت، بازیکن سابق نوجوانان و NHL که به عنوان یک مجری روی یخ نیز شناخته می شد، این عقیده را دارد.

کوت که اکنون میزبان یک پادکست هاکی به نام بند انگشت های تند و زننده.

کوت می‌گوید بازیکنان می‌دانند که چه زمانی یک مجری که با آنها مخالفت می‌کند روی یخ است و این به عنوان یک بازدارنده برای گرفتن شوت‌های ارزان‌قیمت عمل می‌کند، زیرا آنها نمی‌خواهند مجبور به مبارزه با او شوند.

او گفت: “یک مسئولیت پذیری وجود دارد، جایی که آنها می دانند اگر از این خط عبور کنند، باید با آن مقابله کنند، بنابراین نوعی صلح را حفظ می کند.”

کوت همچنین نگران حذف مبارزات در لیگ های نوجوانان است، زمانی که برنامه ای برای انجام همین کار در NHL وجود ندارد.

کوت گفت: «این آنها را در موقعیتی آسیب پذیر قرار می دهد.

“داشتن تجربه صفر [with fighting] و سپس ناگهان وارد هاکی حرفه ای می شوید و در نهایت با یک مرد بالغ که تجربه ای دارد مبارزه می کنید و نتیجه بسیار بدتر خواهد بود.”

با این حال، Bergeron موافق نیست و می‌گوید که Q تصمیم درستی گرفته است، حتی اگر، او می‌گوید، این تصمیم خیلی طول کشیده است.

او گفت: “در یک دعوا به شدت آسیب دیدم، 37 سال طول کشید تا به این نقطه رسیدم.”

اما من می خواهم به تصمیم لیگ کبک سلام کنم.