بیش از یک هفته پس از آنکه طوفان یخ استان را در تاریکی فرو برد، کبک در حال بررسی اجباری کردن ژنراتورها در خانه های خصوصی سالمندان است.

رادیو-کانادا گزارش می دهد که چهل و هفت درصد از اقامتگاه های خصوصی سالمندان کبک (RPAs) ژنراتور اضطراری ندارند. برخلاف بیمارستان ها و CHSLD ها، RPA ها نیازی به داشتن ژنراتور ندارند.

سخنگوی دفتر نخست وزیر فرانسوا لگو، یوان ساوو، به رادیو-کانادا گفت که دولت کبک در حال جمع آوری اطلاعات قبل از اقدام است، اما “در این مرحله هیچ چیزی را رد نمی کند.”

به گفته سارا بیگراس، سخنگوی وزیر کبک و مسئول سونیا بلانگر، دولت در حال حاضر در حال بررسی این موضوع است که کدام یک از RPAهای استان در جریان طوفان برق خود را از دست داده و بدون ژنراتور هستند.

داده‌های رادیویی کانادا که از وزارت بهداشت و خدمات اجتماعی جمع‌آوری شده است، سهام RPA‌های بدون ژنراتور را نشان می‌دهد: مونترال (30 درصد)، لاوال (33 درصد)، مونترژی (37 درصد)، لاورنتیس (40 درصد) و شهرستان های شرقی (41 درصد).

درصد اقامتگاه های بدون برق اضطراری در منطقه Saguenay-Lac-Saint-Jean به 70 و در جزایر Gaspé و Magdalen به 77 درصد می رسد.

هنگامی که طوفان یخ در اوایل ماه جاری کبک را درنوردید و برق میلیون‌ها نفر را قطع کرد، مانور د کسون، یک اقامتگاه خصوصی سالمندان در ناحیه سن لوران مونترال، برق را برای بیش از یک روز قطع کرد.

کیرا مک گی، مدیر کل اقامتگاه، از داشتن یک طرح پشتیبان سپاسگزار بود.

او گفت: «وقتی دیدیم وضعیت بحرانی می‌شود، ژنراتور درست وارد شد. او گفت که این اقامتگاه به اندازه کافی خوش شانس بود که در قسمت های مشترک برق داشت که به کارکنان اجازه می داد غذای گرم تهیه کنند.

برای McGee، یک ژنراتور برای ایمن نگه داشتن ساکنان ضروری است. در صورت وقوع یک طوفان شدید زمستانی، یک ژنراتور به سالمندان – که بسیاری از آنها قادر به پایین آمدن چند پله نیستند – اجازه می دهد تا از طریق آسانسور اضطراری تخلیه شوند.

ژنراتور برای همه – یا نه

پیر لینچ، رئیس یک گروه حقوق سالمندان، انجمن Québécoise de défense des droits des personnes retraitées et preretraitées، گفت که از تعداد اقامتگاه های بدون طرح B شوکه شده است اما تعجب نمی کند.

لینچ گفت که از دست دادن برق برای چندین روز مانند مورد Manoir Outremont – که به مدت 72 ساعت بدون برق بود – غیرقابل قبول است.

او می‌خواهد به عنوان بخشی از فرآیند صدور گواهینامه، مولدهای پشتیبان را در تمام اقامتگاه‌های خصوصی سالمندان ببیند، همراه با یارانه‌های دولتی برای اقامتگاه‌هایی با بودجه محدود.

وی با مقایسه تجهیز منازل مسکونی به ژنراتور و نصب آبپاش گفت: زمانی که بین 1800 تا 3000 دلار در ماه پرداخت می کنید، روی تعداد معینی از خدمات که باید ارائه شوند توافق کرده اید.

مارک فورتین، مدیر عامل شرکت گروه بندی مجدد québécois des résidences pour aînésکه نماینده حدود 800 مالک اقامتگاه های خصوصی سالمندان است، با اینکه همه RPA ها به ژنراتور نیاز دارند مخالف است.

به گفته فورتین، سه چهارم افرادی که در RPA زندگی می کنند خودمختار هستند. اما سه ماهه باقیمانده – آنهایی که نیمه خودمختار هستند یا نیاز به مراقبت دارند – به ژنراتور در محل سکونت خود نیاز دارند.

او گفت که اکثریت قریب به اتفاق RPAهایی که دارای 100 واحد یا بیشتر و شش طبقه یا بیشتر هستند، یک ژنراتور دارند، اما خانه های کوچکتر اغلب هزینه خرید یک ژنراتور بدون کمک دولتی را ندارند و نمی توانند بپردازند.

او گفت: “این نسبتاً گران است و آنها واقعاً نمی توانند آن را بپردازند، به خصوص در چند سال اخیر که 320 RPA بسته شده است زیرا آنها از نظر مالی با مشکل مواجه شده اند.” درآمدها افزایش نمی‌یابد، اما هزینه‌ها با انبوهی از نیازهای متفاوتی که درخواست می‌شود، از سقف عبور می‌کند و آنها نمی‌توانند هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند.»