Maude Boutin St-Pierre و دوست دیرینه اش Kathleen Laurin-Mc Carthy رویایی دارند: بزرگ کردن یک فرزند با هم. اما طرح آن‌ها برای هم‌والد شدن در قانون کبک به نقطه کوری می‌افتد.

بوتن سنت پیر توضیح داد: “ما یک رابطه افلاطونی داریم، یعنی هیچ رابطه جنسی یا عاشقانه ای بین ما دو نفر وجود ندارد.” اما ما پیوند بسیار قوی وابستگی داریم.»

این زوج که هر کدام یک همسر دارند، حدود 10 سال پیش در CEGEP با هم آشنا شدند. ایده داشتن یک فرزند با هم خیلی سریع مطرح شد، ابتدا به عنوان شوخی، سپس به عنوان یک راه جالب.

اطرافیان ما به ما می‌گفتند: “این کمی نوجوان است، اینطور نیست.” اما هر چه سن ما بالاتر می رود، بیشتر فکر می کنیم: “اگر این بهترین تیم است، چرا که نه؟”

آنها می گویند که این دو زن که پیوند خود را از نظر افلاطونی عجیب و غریب تعریف می کنند، بسیار خوب با هم کنار می آیند. و به نظر آنها، رویای آنها برای پدر و مادر شدن مشترک یک فرزند با یک زوج سنتی تفاوت چندانی ندارد.

“[What we share] یه جورایی شبیه زن و شوهره! یک زوج با هم از خواب بیدار می شوند، با هم صبحانه می خورند، با هم به خواربارفروشی می روند.”

لورین-مک کارتی می‌گوید این تصویری است که جامعه به آنها می‌گوید یک زوج باید باشند.

این زنان می گویند که همسرانشان از آنها در طرحشان حمایت خواهند کرد – یعنی اگر قانون کبک اجازه تحقق آن را بدهد.

مشکلات والدین

غیرممکن نیست که دو دوست در کبک به عنوان والدین افلاطونی تبدیل شوند، با این حال، از نظر قانون برای هر دو زن دشوار است که به عنوان والدین شناخته شوند.

دو عنصر به ویژه پرونده آنها را پیچیده می کند.

در مرحله اول، اگر یکی از زنان بخواهد زایمان کند، این زوج باید یک اهداکننده اسپرم پیدا کنند – مشکلی که برای مثال دو دوست متشکل از یک مرد و یک زن با آن مواجه نیستند.

ثانیاً رابطه زن ها با افراد دیگر هم آب را گل آلود می کند. فرزندخواندگی و کمک باروری برای افراد مجرد و زوج ها امکان پذیر است، اما این دو زن نمی توانند ادعا کنند که همزمان با همسر و دوست خود رابطه دارند.

مایکل لسارد، وکیل و دانشجوی دکترا در دانشگاه تورنتو، می گوید: «این نوع وضعیتی نیست که قانون به صراحت به رسمیت می شناسد.

او می گوید که اگر این دو زن به برنامه خود، چه از طریق فرزندخواندگی و چه از طریق کمک باروری پیش بروند، از نظر قانون فقط یکی از آنها به عنوان والدین شناخته می شود. این امر در بسیاری از مواقع برای آنها دردسر قانونی و اداری خواهد بود.

لسارد می گوید که شخص دیگر هیچ قدرت قانونی ندارد. به عنوان مثال، او نمی تواند با مراقبت از کودک در بیمارستان موافقت کند یا نمی تواند مدرسه ای را انتخاب کند که کودک می تواند در آن برود.

هیچ برنامه ای برای تغییر قوانین وجود ندارد

وزیر دادگستری، سیمون جولین بارت، در اصلاح عمده خود در قانون خانواده که باید تا پایان این جلسه پارلمان ارائه شود، برنامه ای برای تطبیق مقررات برای اجازه دادن به یک نوع وضعیت فرزندپروری مانند بوتین سنت پیر و لورین ندارد. مک کارتی به دنبال

الیزابت گوسلین، سخنگوی وزیر، در ایمیلی گفت: «قوانین فعلی به دو دوست اجازه نمی دهد که یک پروژه والدین تشکیل دهند. مسئله اصلی این واقعیت است که زنان در حال حاضر در روابط دیگری هستند.

او نوشت: طرح پیشنهادی اصلاح قانون خانواده، لایحه 12، چنین تغییری را پیش بینی نمی کند.

دفتر بارت بار دیگر تاکید کرد که این اصلاح “به نفع کودکان” انجام شده است.

چه گزینه هایی وجود دارد؟

یکی از راه های ممکن برای بوتن سنت پیر و لورین-مک کارتی ترک همسران مربوطه و تبدیل شدن به یک زوج با هم خواهد بود.

اما این دو زن این گزینه را رد می کنند و می گویند که معتقدند کبک باید مقررات خود را بازنگری کند.

بوتین سنت پیر می گوید: «من دوست ندارم شریک زندگی ام را ترک کنم تا به جامعه نشان دهم که واقعاً به ماود متعهد هستم، وقتی 11 سال است که به ماود متعهد هستم.

ما هنوز به مرحله ای نرسیده ایم که بخواهیم خانواده بسازیم. باید اعتراف کنم که ساده لوحانه امیدوار هستم. [the rules] تا آن زمان تغییر خواهد کرد.”

به گفته لسارد، این موضوع می‌تواند به دادگاه هم کشیده شود، اما این دو دوست نمی‌دانند که آیا آماده شروع این روند هستند یا خیر.

لورین-مک کارتی گفت: “می ترسم قدرت ندارم.”

برای Boutin St-Pierre، دفاع از “حقوق اساسی” دشوار است.

گفتن “هی، من هم حق دارم وجود داشته باشم، دردناک است. فکر می کنم می توانم همه چیز را به یک کودک بدهم و خواهم کرد. چرا این حق را به من نمی دهی؟”

این دو زن در بهار امسال پادکستی به نام Parentèle (به فرانسوی) در مورد ترتیبات غیرمعمول خانواده راه‌اندازی کردند که به آنها اجازه می‌داد درباره تجربیات خود بحث کنند و با افرادی با دیدگاه‌های متفاوت نسبت به خانواده ملاقات کنند.