اگر برق یا داده دستگاهتان کم است، بهروزرسانیهای آتشسوزی خود را در CBC Lite دریافت کنید. این وب سایت ما با پهنای باند کم و فقط متنی است.
اگر چیزی وجود داشته باشد که مردم نوا اسکوشیا در چند سال گذشته یاد گرفته اند، این است که چگونه در مواقع تراژدی دور هم جمع شوند.
داون بورگوین، نایب رئیس لژیون خلیج سنت مارگارت، گفت: “نوا اسکوشیا قوی است، درست است؟ این چیزی است که ما می دانیم، و این چیزی است که همیشه خواهیم بود.”
پس از آتشسوزی جنگلی در نزدیکی تانتالون که روز یکشنبه هزاران نفر را مجبور به تخلیه خانههای خود کرد، فضای خیابان پگیز کوو هر روز از ساعت 8 صبح تا 10 شب درهای خود را باز کرده است.
داوطلبان برای جمع آوری کمک های غذایی، پوشاک، اسباب بازی، لوازم بهداشتی، غذای حیوانات خانگی و سایر ملزومات در آنجا حضور داشته اند. از افراد نیازمند استقبال می شود که از آنجا سر بزنند و هر آنچه را که نیاز دارند ببرند.
Burgoyne گفت تا زمانی که نیاز باشد باز خواهد ماند.
بریتانی بل به همراه پسر کوچکش، ناتان، برای برداشتن چند چیز به آنجا رفتند. به خانواده او دستور داده شد که خانه خود را در بخش هایلند پارک هاموندز پلینز ترک کنند.
او گفت: «این یکی از آن موقعیتهایی بود که من بیشتر نگران بیرون آوردن او از در بودم تا نگران همه چیزهایی که ممکن است به آنها نیاز داشته باشیم … مانند پوشک اضافی.
بل گفت که کل این تجربه “سوررئال” بوده است. او اصالتا اهل منطقه شلبورن است، جایی که بزرگترین آتش سوزی در تاریخ نوا اسکوشیا همچنان خارج از کنترل است.
برخی از افراد تخلیه شده در حال چادر زدن هستند
او گفت: “شما در حال تماشای آن هستید و به خانواده و دوستانی که در آنجا می شناسید فکر می کنید، و سپس ناگهان در حیاط خلوت شما قرار می گیرد.”
اما پس از آن، دیدن اینکه چگونه جامعه گرد هم آمدهاند، و حمایتی که از مردم از سراسر جهان دریافت میکنند، بسیار خوب است.»

ده کیلومتر پایین تر از جاده، حدود دوازده خانواده در کمپینگ و ماشین های RV در کمپ کینگ نپتون در بندرگاه هند مستقر می شوند. برخی از استراحتگاه ها و کمپ های استان در حال ارائه فضا به نیازمندان هستند.
برنت جانستون گفت: “ما به اندازه کافی خوش شانس هستیم که یک تریلر داریم که فعلا بتوانیم آن را منتشر کنیم.”
“مفتخرم که بخشی از آن هستم”
به او و همسر، سه فرزند و سگش دستور داده شد که خانه خود را در Westwood Hills در Upper Tantallon ترک کنند، جایی که چهار سال پیش به آنجا نقل مکان کردند.
اعضای خانواده خانههای خود را به روی افرادی که نمیشناسند باز میکنند. در فیسبوک از دوستان و خانوادههایی حمایت میشود که میدانیم خانههای خود را از دست دادهاند تا برایشان لباس تهیه کنند. کسبوکارهای محلی چیزی جز عالی نبودهاند… من به بودن خود افتخار میکنم. بخشی از آن جامعه است.»
در طرف دیگر تانتالون، دهها خانواده از دشتهای لوکاسویل و اوپر هموندز در کلیسای راک در ساکویل گرد هم آمدهاند. از افرادی که آواره شده اند دعوت می شود برای صرف یک غذای گرم یا دوش آب گرم در آنجا توقف کنند.
سینتیا جردن، مدیر پروژه خدمات نوا اسکوشیا آفریقایی IWK می گوید: «حمایتی که در اطراف ما جمع می شود بسیار زیاد است.

کسب و کارها غذا، لوازم بهداشتی و کتاب های رنگ آمیزی به کودکان اهدا کرده اند. یک باشگاه ورزشی در این مرکز وجود دارد که در آن کودکان میخندند و بسکتبال بازی میکنند در حالی که والدینشان از کناری تماشا میکنند.
جردن گفت که پزشکان و داوطلبان سلامت روان نیز در محل هستند تا با مردم صحبت کنند و نگرانی های آنها را بشنوند. او گفت که فراهم کردن فضای امن برای جامعه در مواقعی مانند این بخش مهمی از مراقبت های آگاهانه از تروما است.
برای همه باز است
“این چیزی است که جامعه می گوید آنها به آن نیاز دارند… دیروز اشک ریخته شد. خنده در اتاق بود. بازی بود. بنابراین ما فقط می خواهیم جایی باشیم که مردم بتوانند بیایند و احساس راحتی کنند که خودشان باشند. ” او گفت.
جردن گفت که این فضا برای هر کسی که نیاز دارد، صرف نظر از اینکه اهل کدام محله است، باز است.
“به عنوان جوامع سیاه پوست، ما به اطراف می آییم و دور هم جمع می شویم… اما در واقع در اینجا انحصاری نیستیم، ما فراگیر هستیم. ما از هر کسی که احساس می کند این یک محیط امن و حمایت کننده برای آنهاست استقبال می کنیم، آنها در اینجا استقبال می کنند. “