ماریا والورده در بهار 2021 که ساعات طولانی به عنوان یک خانه دار در بخش اورژانس بیمارستان هالیفاکس مشغول به کار بود، متوجه شد که در تنفس مشکل دارد.

زن هالیفاکس تصور کرد که علت ممکن است کووید-19 باشد، یا شاید تجهیزات محافظ شخصی باشد که در آن پیچیده شده است.

اما این سرطان ترمینال ریه بود.

او گفت: «حتما باید در پاییز 2021 می مردم. “این چقدر بد بود. حتی نمی توانستم نفس بکشم. یعنی شیمی درمانی کار نمی کرد.”

اما سرنوشت او زمانی تغییر کرد که او برای تاگریسو، دارویی که ماهانه 13000 دلار هزینه دارد، واجد شرایط شد.

والورده گفت: “این به من زمان بیشتری داد تا بتوانم همه چیز را مرتب کنم.”

و بنابراین در آن لحظه متوجه شدم، “یک دقیقه صبر کن، می‌دانی، من هنوز برای مردن آماده نیستم. آماده انجام کاری هستم که قرار بود انجام دهم، یعنی هنرمند شدن.”

والورده که سابقاً دانشجوی کالج هنر و طراحی نوا اسکوشیا بود، همیشه هنر می کرد، اما هرگز یک حرفه نبود.

اکنون روی ناتوانی طولانی مدت، تمرکز والورده بر هنر است. نمایشگاه او گرسنگی آسمانی روز پنجشنبه در گالری Zwicker در مرکز شهر هالیفاکس افتتاح شد.

الهام بخش این نمایشگاه از جستجوی کلمه همه گیر در هنگام استراحت در محل کار در اوایل بیماری همه گیر ناشی می شود. جست‌وجوها نتایجی را در مورد مرگ سیاه، طاعون بوبونیکی که در اواسط دهه 1300 حدود 200 میلیون نفر را کشت.

والورده گفت: “من فکر کردم وای، این خیلی عجیب است.” “در قرون وسطی آنها این را داشتند و ببینید ما اکنون با چه چیزی سر و کار داریم.”

نقاشی های این نمایشگاه منعکس کننده زندگی در هالیفاکس در طول همه گیری است.

در حالی که مکان هایی مانند پوینت پلیزنت پارک، ارتش رستگاری در خیابان گوتینگن و خیابان روبی اسو به راحتی در نقاشی ها قابل شناسایی است، فقر در شهر نیز وجود دارد، چه مردمی که در چادر زندگی می کنند و چه افزایش سریع بی خانمانی ها.

این نقاشی‌ها همچنین عباراتی دارند که تصاویری از همه‌گیری را تداعی می‌کنند، از جمله «شعله‌ها را در خانه بمانید»، «قرنطینه» و «CERB».

در نقاشی طاعون، یک خانه دار بیمارستان سر کار است.

فیونا والورده، خواهر ماریا می گوید: «هنر پاسخ دادن به چیزی است که در حال وقوع است. “من فکر می کنم که از بسیاری جهات بسیار شخصی است. و این به نوعی داستان و سفر او است.”

فیونا والورده خواهرش را الهام بخش نامید.

فیونا والورده می‌گوید: «همه چیز این است که تصمیم می‌گیرید دنیا را ببینید و با آنچه که با شما برخورد می‌شود، رفتار کنید.

“اینطور نیست که تخت گل رز بوده است، اشتباه نکنید. اما او واقعاً عمیق است و مقاوم است، او انسانی قوی است و برای زندگی مبارزه می کند.”

بخشی از درآمد حاصل از فروش آثار در گرسنگی آسمانی به پناهگاه نوا اسکوشیا و یک گالری هنری از صندوق نوا اسکوشیا به نام پدرش، هنرمند خوزه آنتونیو والورده آلکالده خواهد رفت.

بعد از گرسنگی آسمانی، نمایشگاه بعدی والورده، Alter Egos، اواخر امسال افتتاح می شود.

او گفت که سلامتش پایدار است، اما هر سه ماه یک بار آزمایش می‌شود تا ببیند سرطان گسترش یافته است یا خیر.

او گفت: «وقتی شروع به گسترش کرد، این برای من تمام شد.

اما در حال حاضر، والورده روی نکات مثبت تمرکز کرده است.

“همیشه دوست داشتم تمام وقت یک هنرمند باشم… اما تا زمانی که تشخیصم را گرفتم متوجه شدم، “اوه خدای من، این چه نعمتی است. زیرا اکنون واقعاً می توانم این کار را به همان اندازه انجام دهم. من می خواهم،” او گفت.