Montrealers بی سر و صدا سالگرد تیراندازی پلی تکنیک را جشن می گیرند

روز یکشنبه 31 سال از زمان کشته شدن 14 زن در تیراندازی گسترده در atcole Polytechnique در مونترال گذشت.

امسال ، به دلیل همه گیری COVID-19 ، مراسم کاهش یافت و بیشتر به صورت آنلاین برگزار می شد. فقط تعداد انگشت شماری از مردم در مراسم احتیاط در ساحل دس نیجز حضور داشتند.

بازمانده ناتالی پرووست گفت که امسال به خصوص دشوار بود ، اما او هنوز هم مجبور بود راهی برای تکریم زنانی که در سال 1989 جان خود را از دست داده اند پیدا کند.

وی گفت: “حتی اگر COVID داشته باشیم ، حتی اگر نتوانیم همه را دور هم جمع کنیم ، این از هیچ چیز بهتر است.”

“آنها فقط نام نیستند ، بلکه برای من افراد واقعی هستند.”

ناتالی پرووست ، بازمانده در تیراندازی olecole Polytechnique در سال 1989 ، گفت که قربانیان فقط نام او نیستند بلکه دوستان و همکارانش هستند. (مطبوعات کانادایی / گراهام هیوز)

برای برگزارکنندگان ، روز یکشنبه همچنین فرصتی بود تا موضوعی گسترده تر از خشونت علیه زنان را روشن کنند.

کانادا 6 دسامبر را به عنوان روز ملی یادآوری و اقدام علیه خشونت علیه زنان ، فرصتی برای عزاداری و خواستار سیاست های مشخصی برای حمایت از زنان در سراسر کشور تعیین کرده است.

چهارده پرتوی نور ، نماینده هر یک از قربانیان پلی تکنیک ، عصر روز یکشنبه از یک منظره در کوه رویال به آسمان پرتاب شد.

والری پلانته ، شهردار مونترال ، فیلیپ تانگوئی ، مدیر پلی تکنیک و خواهر یکی از قربانیان ، کاترین برگرون ، به احترام زنانی که درگذشتند ، تاج گل رز نشان دادند.

کانادایی ها با یادآوری 14 زن کشته شده ، سی امین سالگرد کشتار École Polytechnique را جشن گرفتند. این اولین بار است که تیراندازی دسته جمعی به عنوان حمله ضد فمینیستی رسماً شناخته می شود و بسیاری از آنها قول می دهند که اقدامات بیشتری برای جلوگیری از خشونت علیه زنان انجام دهند. 6:23

پلانت همچنین ساکنان محلی را تشویق کرد تا به یاد قربانیان شمع روشن کنند.

برای پرووست ، اگرچه نمی توانست سالگرد را مثل همیشه جشن بگیرد ، اما او گفت که افکارش با خانواده هاست و دوست دارد آنها بدانند عزیزانشان هرگز فراموش نمی شوند.

وی به سی بی سی گفت: “من آنها را دوست دارم.” “من اعتقاد عمیقی دارم که آن 14 زن هنوز با ما هستند ، به نوعی زنده هستند. آنها در من زنده هستند.”